بررسی میزان همبستگی بین نمرات ارزشیابی اساتید توسط دانشجویان عمومی، دستیاران تخصصی ومسؤولین دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی

سابقه و هدف: پیچیده‌ترین نوع ارزشیابی، ارزشیابی استاد است و علت پیچیدگی این روش را کم اعتباری و بی‌دقتی وسایل و روش‌های سنجش مورد استفاده دانسته اند. جهت حل این مشکل پیشنهاد شده است که برای قضاوت نهایی، ترکیبی از اطلاعات ارزشیابی مورد استفاده قرار گیرد. در دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی، ارزشیابی اساتید از پنج منبع دانشجویان عمومی، دانشجویان تخصصی، مدیر گروه، معاون آموزشی و رئیس دانشکده انجام میشود. این مطالعه با هدف بررسی میزان همبستگی میان نمرات ارزشیابی اساتید توسط دانشجویان عمومی، دستیاران تخصصی ومسؤولین دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال تحصیلی 89-88 صورت پذیرفت. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، ابتدا نمراتی که توسط 5 گروه دانشجویان عمومی، دانشجویان تخصصی، مدیر گروه مربوطه، معاون آموزشی ورئیس دانشکده در سال تحصیلی 89-88 به هر یک از اساتید داده شده بود، به طور جداگانه استخراج و اطلاعات توسط نرم افزار SPSS 11.5 تجزیه وتحلیل گردید. جهت تعیین همبستگی بین نمرات اخذ شده هر استاد از دیدگاه های مختلف از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. به منظور تعیین سهم تاثیر نمرات هر یک از 5 گروه ذکر شده بر نمره نهایی ارزشیابی استاد، میزان Variance Component Ratio در مورد هرکدام از نظرات محاسبه شد. یافته‌ها: بررسی ضریب همبستگی بین نظرات دانشجویان عمومی ، دستیاران تخصصی، مدیران گروههای آموزشی،معاون آموزشی و ریاست دانشکده نشان داد که تنها بین نظرات رئیس و معاون آموزشی دانشکده همبستگی معنا دار آماری (612/0=r) در حد متوسط مشاهده می شود و در سایر موارد هیچگونه همبستگی وجود ندارد. آنالیز variance component ratio نشان داد که در حالت برابری سقف نمرات، دستیاران تخصصی بیشترین سهم(89/50%) ومعاون آموزشی کمترین تاثیر(11/1%) را در تغییرات نمرات ارزشیابی اساتید داشتند. نتیجه‌گیری: یافته های مطالعه نشان دادکه از میان 5 گروه ارزیابی کننده، تنها نمرات معاون آموزشی و ریاست دانشکده با یکدیگر همبستگی معنا دار آماری در حد متوسط (6/0) داشتند. ‌